تخلیه ملک استیجاری

اگر اجاره‌نامه مطابق قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال ۱۳۷۶ بسته شده باشد، شوراها دستور تخلیه را صادر می‌کنند و ظرف ۷ روز می‌توان ملک را تخلیه کرد.

عده‌ای مالک واحدهای مسکونی و یا ملک‌های تجاری هستند و بنا به عدم نیاز، طی قرارداد اجاره ی به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت آن را به اشخاص دیگر می‌دهند.


موجر انتظار دارد که مستأجر در مدت قرارداد، اجاره‌بهای محل استیجاری را سر موقع بپردازدو پس از پایان مدت قرارداد در صورت عدم تمدید مدت، آن محل را تخلیه و در اختیار موجر قرار بدهد.

اختلاف موجر و مستاجر

گاهی مستأجر به دلایلی مانند عدم قدرت مالی یا اختلاف حساب با موجر از تخلیه محل اجاره‌ای در پایان مدت قرارداد خودداری می‌کنند که در این صورت موجر ناگزیر از طرح دعوا در مراجع قضایی مانند دادگاه‌ها و یا شوراهای حل اختلاف برای تخلیه آن محل می‌شود.

گرفتن دستور تخلیه از شورای حل اختلاف

به گفته وکلای ملکی موسسه حقوقی کیانداد اگر اجاره‌نامه مطابق قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال ۱۳۷۶ بسته شده باشد، شوراها خیلی سریع و فوری دستور تخلیه را صادر می‌کنند و ظرف ۷ روز می‌توان ملک را تخلیه کرد.

محور این مطلب درباره آن دسته از اماکن استیجاری است که مشمول قانون روابط موجر و مستأجر سال ۱۳۷۶ می‌باشند و به آنها حق کسب و پیشه تعلق نگرفته است در غیر این صورت چنانچه روابط استیجاری بین موجر و مستأجر مشمول قانون روابط موجر و مستأجر سال ۱۳۵۶ باشد استفاده از شیوه تخلیه فوری در ۷ روز امکان‌پذیر نخواهد بود. بنابراین قبل از هر اقدامی با وکیل متخصص ملکی در موسسه حقوقی کیانداد تهران مشورت نمایید.
http://kiandad.com/%d8%aa%d8%ae%d9%84%db%8c%d9%87-%d9%85%d9%84%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%db%8c%d8%ac%d8%a7%d8%b1%db%8c/